Herinneringen van mijn moeder
Op 18 april 1939 trouwden mijn ouders. Mijn moeder vertelde dat toen ze naar haar nieuwe huis in Roggel verhuisde en haar nieuwe kamer bekeek, ze blij verrast was. Mijn moeder hield veel van bloemen. Ze deed boven het raam open en zag honderden prachtige narcissen, twee rijen dik langs de doelpaden. Ze vertelde mij dit verhaal keer op keer, waarschijnlijk had ze in de narcissen een goed voorteken voor de toekomst gezien.
Mijn eigen herinneringen aan deze oude doel met zijn 2,5 meter hoge ligusterhaag, zijn ook vol met bloemen. Er hing een weldadige rust, de Kunneweg was er nog niet en het verkeer op de provinciale weg was van geen betekenis. Er stond een prieel, Huize Wanhoop, met een grote oude dennenboom ernaast. Ook stonden er twee banken voor en twee banken achter. In Huize Wanhoop stond een vaste tafel met banken. Het prieeltje was van riet, maar mijn moeder had er wilde druif tegenaan laten groeien, zo was het 's zomers helemaal groen. Ik heb de wilde druif over kunnen houden en heb nu een ander Huize Wanhoop. Als deze in de zomer groen is gaan mijn herinneringen terug naar vroeger, naar de oude doel.
|